سرمایه گذاری وام های دانشجویی دولت فدرال

بزرگترین ملاحظات قانونی هنگام سرمایه گذاری وام های دانشجویی این است که آیا وام ها از یک وام دهنده خصوصی است.

یا یک وام دهنده قراردادی وزارت آموزش و پرورش ایالات متحده. وزارت آموزش عموما قوانین سختگیرانه تری در مورد استفاده های پذیرفته شده از وجوه وام دانشجویی دارد.

در حالی که وام دهندگان خصوصی اغلب نرخ های بهره بالاتر را با محدودیت های کمتر معامله می کنند.

یکی از بزرگترین تفاوت‌های بین وام‌های دانشجویی فدرال و وام‌های خصوصی این است که دولت به سود برخی از وام‌های دانشجویی به عنوان سرمایه‌گذاری در جمعیت تحصیل کرده یارانه می‌دهد.

دانش‌آموزانی که پول وام فدرال خود را صرف هزینه‌های غیرآموزشی می‌کنند، ممکن است قانون را زیر پا نگذارند، اما در صورت کشف اقداماتشان، ممکن است با پیگرد قانونی از مواجه شوند.

در برخی موارد، این ممکن است شامل بازپرداخت سود یارانه ای باشد.

مبالغ وام دانشجویی

مقدار وام های دانشجویی که هر دانشجو دریافت می کند بر اساس فرمول نسبتاً پیچیده ای است

که وضعیت وابسته، درآمد والدین، درآمد سالانه، وضعیت اقامت و اینکه آیا دانشجو به صورت تمام

وقت یا پاره وقت در آن شرکت خواهد کرد را در نظر می گیرد.

رقم نهایی به عنوان هزینه حضور و غیاب شناخته می شود و به طور کلی شامل کمک هزینه زندگی برای دانشجویانی است که خارج از دانشگاه زندگی می کنند.

کمک هزینه زندگی جایی است که منطقه خاکستری استفاده از وام دانشجویی آغاز می شود، زیرا برخی از دانشجویان ترجیح می دهند.

وام های دانشجویی را بیش از هزینه های حضور و غیاب سرمایه گذاری کنند، به همان روشی که دیگران برای هزینه های زندگی نامرتبط استفاده می کنند.

در مواردی که بورسیه های سازمانی هزینه های شهریه و اتاق و غذا را پوشش می دهند، دانشجویان ممکن است هزاران دلار پول وام دانشجویی استفاده نشده برای بازگشت یا سرمایه گذاری داشته باشند .

دانشجویانی که می‌خواهند وام‌های دانشجویی را سرمایه‌گذاری کنند، در حالی که کمترین خطرات قانونی ممکن را متحمل می‌شوند، باید از سرمایه‌گذاری وام‌های یارانه‌ای دولتی اجتناب کنند.

سرمایه‌گذاری کل مبلغ وام‌های دانشجویی بازپرداخت شده نیز یک حرکت مخاطره‌آمیز است و سرمایه‌گذاران محافظه‌کارتر ترجیح می‌دهند به مبلغ اضافی اختصاص داده شده برای هزینه‌های زندگی عمومی پایبند باشند.

در حالی که دعوی قضایی یک خطر احتمالی است، خطر واقعی که اکثر سرمایه گذاران وام دانشجویی با آن مواجه هستند. این است که نتوانند قبل از پرداخت ها پس از فارغ التحصیلی، سرمایه خود را بازده کنند